Het slappe handje

Alles begint met een handdruk. Een eerste ontmoeting of een sollicitatiegesprek. Je denkt er meestal niet echt bij na, maar toch is het een belangrijke moment. Een eerste indruk is allesbepalend en die handdruk draagt daar vaak sterk aan bij.

Stel je voor, je zit voor een sollicitatie op je gesprekspartner te wachten. Hij komt je halen, maar wat doe je dan. Spring je meteen op met je hand naar voren of wacht je rustig even af? Overal moet aan gedacht worden. Het moment van opstaan, de hand uitsteken en de kracht die in de handdruk zit.

Het lijkt overdreven maar er is veel betekenis aan een handdruk te verlenen. Er zijn vele websites waarop staat hoe je een handdruk kunt interpreteren. Hieronder een voorbeeld:

– dominantie: wanneer je een hand geeft met de palm naar beneden, straalt een dominant gevoel uit.
– afstand: wanneer je een hand geeft met een gestrekte arm, geeft dat aan dat je de andere buiten je intieme zone wilt houden.
– overheersen: een stijf uitgestoken arm met een duidelijk naar beneden gerichte handpalm dwingt de ontvanger als het ware in een onderworpen houding.
– intiem: in plaats van de andere van je af te houden, kan je hem ook naar je toe trekken.

Dit is me nog niet zo vaak opgevallen. Integendeel van het ‘slappe handje’. Hiermee ben ik al verschillende keren geconfronteerd. Iemand komt op je afstappen met een vriendelijke lach, een verzorgd uiterlijk een zelfverzekerde uitstraling. Een goed begin, maar dan komt het. Hij steekt zijn hand uit, kijkt me aan en zodra hij mijn hand raakt lijkt het alsof en er hoopje blubber in terecht komt. Iets wat met weinig kracht gemakkelijk fijn geknepen kan worden. Meestal wordt zo’n hand ook met een rotvaart weer teruggetrokken. Zou dit ook iets over de persoonlijkheid van een persoon kunnen zeggen? In ieder geval een grote afknapper!